Dnia 17 stycznia 2022 roku abp Józef Górzyński, metropolita warmiński zatwierdził nową Instrukcję przygotowania młodzieży do bierzmowania w archidiecezji warmińskiej. Najistotniejsze zmiany dotyczą:- o dopuszczeniu do sakramentu bierzmowania decyduje proboszcz parafii zamieszkania ucznia kandydata do bierzmowania. Z tego powodu wymagany jest podpis proboszcza na karcie do bierzmowania. Podjęcie tej decyzji winno zawsze uwzględniać opinię katechetów na temat udziału kandydata w szkolnych lekcjach religii. Dlatego wymagany jest podpis katechety na karcie do bierzmowania, potwierdzający udział w lekcjach religii. - do sakramentu bierzmowania powinna przystępować młodzież na zakończenie VIII klasy szkoły podstawowej lub później. Nie należy dopuszczać do sakramentu bierzmowania uczniów klas VII lub młodszych.- wszyscy kandydaci do przyjęcia sakramentu bierzmowania powinni uczestniczyć w spotkaniu młodych, organizowanym corocznie jesienią przez Duszpasterstwo Młodzieży w Archidiecezji Warmińskiej
Opiekun grupy.
p. Agnieszka (katechetka) i ks. proboszcz
Udział w nabożeństwach i spotkaniach.
Informacje podawane są na bieżąco w ogłoszeniach parafialnych.
KANDYDACI
Osoby, które były nieobecne na spotkaniu dnia 18 marca br. zostają zawieszone w dalszej formacji.
-
I rok formacji (Bierzmowanie w 2027 r.)
Balicki Maciej
Chmielewski Dawid
Gołębiewska Lena
Korpal Amelia
Krzyżak Antoni Zygmunt
Kusik Nikodem
Łazowski Jakub
Murawski Miłosz
Olesińska Agata
Sobotka Kacper
Szkudlarek Juliusz
-
II rok formacji (Bierzmowanie w 2026 r.)
Bartkiewicz Julian
Jarka Julia
Majewska Iga
Marszelewska Emilia
Mroczkowski Aleksander
Pawlaczyk Karolina
Szczepkowski Hubert
Szklarska Sandra
Śrut Oliwia
Traczyk Maksym
Traczyk Weronika
-
III rok formacji (Bierzmowanie w 2025 r.)
Czerwonka Kacper
Czymerski Ksawery
Driemel Malwina
Kucmus Alan
Krzyżewski Hubert
Zwoliński Ignacy
Informacje.
W naszej parafii formacja przygotowująca kandydatów do bierzmowania trwa 3 lata (klasa VI - VIII SP). Kandydaci systematycznie uczestniczą w życiu modlitewnym parafii (msza niedzielna, nabożeństwa, spowiedź św.) oraz zdobywają wiedzę z katechizmy, który jest podzielony na okres 3 lat (każdy po 2 semestry). W przygotowaniu młodych do bierzmowania powinni uczestniczyć również rodzice. kandydaci pytania z katechizmu mogą zdawać u p. katechetki lub ks. proboszcza.
Zgłaszanie kandydatów.
Zgłaszanie dzieci (klasa VI SP) w celu rozpoczęcia 3-letniej formacji przygotowującej do przyjęcia sakramentu Bierzmowania (w VIII kl. SP) - do ostatniej niedzieli sierpnia. Przy zgłoszeniu należy przedłożyć księdzu proboszczowi wypełnioną i podpisaną przez kandydata i jego rodzica deklarację oraz zgodę RODO.
Warunkiem udzielenia zgody na przyjęcie sakramentu Bierzmowania poza naszą parafią jest odbycie przez kandydata 3-leniej formacji religijnej w naszej parafii (spotkania, udział we mszy św. i nabożeństwach...) oraz zaświadczenie od katechety o przygotowaniu dziecka poprzez zaliczenie pytań z katechizmu i znajomość modlitw. Rodzice winni taką prośbę przedłożyć proboszczowi na początku formacji dziecka, tj. w VI klasie SP.
Karta zaliczeniowa z katechizmem.
Karta zawiera jednocześnie pytania i odpowiedzi z katechizmu do bierzmowania.Należy ją mieć zawsze przy zaliczeniu pytań u p. katechetki lub ks. proboszcza.
Bierzmowanie.
Czy bierzmowanie jest sakramentem, który koniecznie trzeba przyjąć? Czego nie można w Kościele bez bierzmowania? Kto może przyjąć bierzmowanie? Czy bierzmowanie jest konieczne do zawarcia sakramentalnego małżeństwa?
-
Bierzmowanie – konieczny sakrament.
Większość z nas pamięta być może jeszcze z któregoś z etapów katechezy, że bierzmowanie, wraz z chrztem i Eucharystią, należy do sakramentów „wtajemniczenia chrześcijańskiego”. Warto może jednak przypomnieć, że owo „wtajemniczenie” należy rozumieć nie jako zdobycie jakiejś tajemnej wiedzy czy wejście w posiadanie jakichś szczególnych sprawności. To wejście w tajemnicę, czy też z łaciny: misterium.
Chodzi oczywiście o tajemnicę/misterium życia Wcielonego Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Być chrześcijaninem – dosłownie: Chrystusowym, należącym do Chrystusa – oznacza nie tyle sympatyzowanie z jakimś zbiorem idei, poglądów, przekonań, czy systemem etycznym, ile egzystencjalne utożsamienie z Chrystusem, życie Jego życiem.
W to właśnie wprowadzają nas, to sprawiają i umożliwiają sakramenty „wtajemniczenia chrześcijańskiego”: chrzest, bierzmowanie i Eucharystia.
Kiedy już to sobie uświadomimy, jasnym staje się, dlaczego Katechizm mówi, iż „należy wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu” (KKK 1285). Kodeks prawa kanonicznego stwierdza wręcz, że „wierni są obowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie” (KPK, kan. 890).
Ponieważ „sakramenty chrztu, bierzmowania i Najświętszej Eucharystii tak łączą się ze sobą, że są wymagane do pełnego wtajemniczenia chrześcijańskiego” (KPK, kan. 842 § 2), można wręcz pokusić się o stwierdzenie, że dopiero przyjęcie wszystkich trzech sakramentów wtajemniczenia czyni nas w pełni chrześcijanami. Bierzmowanie nie jest więc sakramentem „fakultatywnym” i „dla chętnych”, ale koniecznym, by żyć życiem w pełni chrześcijańskim.
-
Powody i konsekwencje oddzielenia chrztu i bierzmowania.
Do dziś, gdy udziela się chrztu osobom dorosłym, bierzmowanie następuje zaraz po chrzcie. Na tej samej liturgii nowoochrzczony przyjmuje również po raz pierwszy Komunię Świętą (por. KPK 866). Taka była też praktyka pierwotnego Kościoła, którą do dziś zachowały Kościoły Wschodnie.
W tradycji chrześcijańskiego Zachodu, wraz ze wzrostem liczby wierzących, rozdzielono przyjmowanie chrztu i bierzmowania, rezerwując udzielanie tego drugiego sakramentu dla biskupów. W Kościołach Wschodnich bierzmowania (także maleńkim dzieciom) udziela zaraz po chrzcie kapłan, używając jednak do tego myronu (tj. oleju) poświęconego przez biskupa.
Zachodnią praktykę rozdzielania tych dwóch wydarzeń sakramentalnych motywowało pragnienie, by przyjmowanie bierzmowania z rąk biskupa wyrażało więź przyjmującego sakrament z biskupem, „który jest gwarantem i sługą jedności swego Kościoła oraz jego powszechności i apostolskości” oraz „związek z apostolskimi początkami Kościoła Chrystusowego” (KKK 1292).
Trzeba chyba przyznać, że praktyka Wschodu wydaje się logiczniejsza z punktu widzenia tzw. ekonomii sakramentalnej i teologii sakramentów. Zwyczaj zachodni, choć rozumnie motywowany, doprowadził w efekcie do dewaluacji bierzmowania w powszechnej świadomości wiernych, czyniąc zeń sakrament nie najszczęśliwiej pojmowanej „dojrzałości chrześcijańskiej”.
Dlaczego „nie najszczęśliwiej”? Dlatego, że choć przesunięcie go w czasie na tzw. „wiek rozeznania” (zdolności do rozumienia i podejmowania świadomych decyzji) stwarza szansę głębokiego przeżycia bierzmowania, jako momentu „wzięcia w swoje ręce” dziedzictwa wiary i życia wiecznego, podarowanego we chrzcie, to oddzielenie go od chrztu w znacznym stopniu zatarło jego znaczenie.
W pierwotnym Kościele mówiono wręcz o „podwójnym sakramencie” chrztu i bierzmowania (tak na przykład określał go św. Cyprian). Dziś katecheza przygotowująca do bierzmowania kładzie zazwyczaj przesadny akcent na darach Ducha Świętego, pomijając często kluczowy w jego rozumieniu wymiar egzystencjalnej jedności i utożsamienia wiernego z Chrystusem i Jego misterium paschalnym.
-
Czego nie można w Kościele bez bierzmowania?
Dopiero kiedy uświadomimy sobie znaczenie i związaną z nim wagę sakramentu bierzmowania, będziemy w stanie właściwie zrozumieć konsekwencje, jakie w życiu chrześcijanina pociąga za sobą zaniedbanie lub zaniechanie jego przyjęcia. Skoro sakrament ten dopełnia chrzest i oznacza (przynajmniej w praktyce zachodniej) świadome wzięcie odpowiedzialności za życie wieczne, otrzymane już uprzednio we chrzcie, oraz uzdalnia w pełni do podjęcia tego zadania, to logiczne stają się wymagania i ograniczenia, jakie Kościół stawia w dalszym toku życia wiary tym, którzy go nie przyjęli. Jakie to wymagania i ograniczenia?
Otóż ten, kto nie przyjął bierzmowania nie może:
– wstąpić do seminarium duchownego, ani tym bardziej godziwie przyjąć święceń (KPK, kan. 242 § 2; kan. 1033);
– wstąpić do nowicjatu, czyli rozpocząć życia zakonnego (KPK kan. 645 § 1);
– zostać rodzicem chrzestnym (KPK 874 § 1, punkt 3);
– być świadkiem innego bierzmowanego (KPK, kan. 893 § 1).
-
Czy bierzmowanie jest konieczne do małżeństwa?
Także od zamierzających zawrzeć sakramentalne małżeństwo wymaga się, by uprzednio przyjęli sakrament bierzmowania, o ile tylko jest to „możliwe bez poważnej niedogodności” (KPK, kan. 1065 § 1). W kraju, w którym dostęp do posługi duszpasterskiej jest właściwie niczym nieograniczony, doprawdy trudno mówić o możliwości wystąpienia owej „poważnej niedogodności”.
Wszelkie próby wykorzystywania przez „duchownych-dobrych wujków” tego zapisu Kodeksu celem „ułatwiania” nupturientom szybszego zawarcia małżeństwa z pominięciem „zbędnych formalności” (jak uprzejmi są nieraz nazywać przygotowanie do bierzmowania i przyjęcie go) świadczy o niezrozumieniu (lub lekceważeniu) sakramentalnej logiki życia chrześcijańskiego. I nosi znamiona działania niegodziwego, a w najlepszym wypadku wysoce nierozważnego.
Zresztą stosunek nupturientów do tak istotnego (vide powyższe wyjaśnienia) sakramentu, jakim jest bierzmowanie, pozwala wiele i z dużą dozą prawdopodobieństwa wnioskować na temat ich stosunku do sakramentu małżeństwa, którego pragnienie przyjęcia deklarują.
-
Dojrzałość chrześcijanina.
W świetle tego, co powiedzieliśmy w poprzednich akapitach o znaczeniu i sensie sakramentu bierzmowania, nietrudno zrozumieć, że dopiero ktoś, kto dzięki łasce sakramentów wtajemniczenia żyje życiem w pełni chrześcijańskim, może w jakiejkolwiek formie wziąć odpowiedzialność za dalszy jego kształt (święcenia, nowicjat, małżeństwo). Ewentualnie za życie duchowe drugiej osoby (rodzic chrzestny, świadek bierzmowanego, współmałżonek).
Kodeks prawa kanonicznego nadmienia jeszcze, że przyjęcie chrztu i bierzmowania czyni wiernego świadkiem „ewangelicznego orędzia przez słowo i przykład życia chrześcijańskiego”. Co może wyrażać się w powołaniu go na współpracownika biskupa i prezbiterów w posłudze głoszenia Słowa Bożego i katechizacji w różnych jej wymiarach (KPK kan. 759).
-
Kto może przyjąć bierzmowanie?
Bierzmowanie może przyjąć każdy, kto został ochrzczony, a nie był jeszcze bierzmowany (KPK, kan. 889 § 1), „mający używanie rozumu”, „gdy jest odpowiednio pouczony, właściwie dysponowany, może odnowić przyrzeczenia chrzcielne” (KPK kan. 889 § 2) i prosi o jego udzielenie „należycie i rozumnie” (KPK kan. 885 § 1).
Owszem, „prosi” – bo my Kościół o sakramenty prosimy. Nie „należą się” nam one, ale są zawsze darami Boga, którymi Kościół zobowiązany jest godziwie i rozumnie szafować.
Obowiązki kandydata.
- w każdą niedzielę i święta nakazane we mszy św. uczestniczyć,
- odpowiedzialnie zachowywać się w kościele i na spotkaniach oraz w szkole,
- na prośbę księdza opiekuna przygotowywać czytania podczas mszy św.
- przynajmniej raz w miesiącu przystępować do sakramentu pokuty,
- uczestniczyć i prowadzić modlitwy podczas nabożeństw okresowych,
- obowiązkowo uczestniczyć w spotkaniach formacyjnych (raz w miesiącu),
- uczestniczyć w katechezie szkolnej (ocena katechety wpływa na decyzję),
- angażować się w inicjatywy związane z parafią,
- udzielać się aktywnie w szkole (na prośbę katechety),
- być obecnym w domu podczas wizyty duszpasterskiej księdza,
- na bieżąco (według wskazań opiekuna) zaliczać pytania z katechizmu.
Obowiązki rodzica kandydata.
- systematycznie uczestniczyć w niedziele i święta we Mszy świętej,
- przystępować do sakramentów świętych (komunia, spowiedź...),
- dawać świadectwo życia chrześcijańskiego,
- współpracować z Księdzem Proboszczem i katechetami w przygotowaniu do Bierzmowania,
- uczestniczyć z dziećmi w nabożeństwach,
- pomagać swoim dzieciom w nauce katechizmu.
Świadek kandydata bo bierzmowania.
- osoba, która przyjęła sakrament bierzmowania
- może korzystać z sakramentu spowiedzi św.
- uczęszcza na lekcję religii (dotyczy uczniów każdej szkoły)
Dodatkowy udział we mszy św. (poza niedzielą).
- 1 listopada
- roraty (adwent)
- rekolekcje adwentowe (grudzień)
- 25 i 26 grudnia
- 1 i 6 stycznia
- środa popielcowa (luty)
- rekolekcje wielkopostne (marzec / kwiecień)
- pierwszy i drugi dzień świąt Zmartwychwstania Pańskiego (marzec / kwiecień)
- 3 maja
- czwartek Bożego Ciała (maj / czerwiec)
- 15 sierpnia
Nabożeństwa okresowe.
Dzieci wraz z rodzicami biorą udział w n/w nabożeństwach min. raz w tygodniu.
październik - modlitwa różańcowa
listopad - modlitwa wypominkowa
piątek wielkiego postu - droga krzyżowa
maj - nabożeństwo ku czci NMP
czerwiec - nabożeństwo ku czci NSPJ
Dokumenty do wydruku.
Deklaracja kandydata (form. A4)
Zgoda dotycząca RODO (form. A4)
Kartka zaliczeniowa z katechizmem (form. A4)
Kartka obecności na rok 2024/25
Opinia katechety i wybór patrona (form. A4)
Oświadczenie na kandydata bierzmowania (form. A5) - UWAGA! druk dwustronny.
